پهپادهای نظامی در کدام کشورها بیشتر استفاده می‌شوند؟

افزایش استفاده نظامی از هواپیماهای بدون سرنشین کنترل از راه دور که عموما پهپاد نامیده می‌شوند، در سال‌های اخیر رشد چشمگیری داشته است. امروزه تعداد فزاینده ای از کشورها ازجمله چین و ترکیه مجموعه شگفت انگیزی از پهپادهای نظامی کنترل از راه دو را تولید و صادر می‌کنند.

کشور هند مدت‌هاست که علاقه‌مند به خرید پهپادهای رزمی بزرگ از ایالات متحده است. اما تا کنون موانع اداری جلوی توافق مورد نظر این دو کشور را گرفته‌اند. به تازگی نارندرا مودی (Narendra Modi) نخست وزیر هند برای مذاکرات به آمریکا رفته است. بنا به گزارش‌ها ارزش این قرارداد ۲ تا ۳ میلیارد دلار خواهد بود.

داده های وب‌سایت Drone Wars نشان می‌دهد که هند در حال توسعه پهپادهای مسلح بزرگ خود و به دنبال به دست آوردن پهپادهای کلاس MALE و HALE به معنای پهپادهای با ارتفاع متوسط یا بالا با طول پرواز طولانی از ایالات متحده است که هنوز تاریخ مشخصی برای شروع آن مشخص نشده است.

استفاده از پهپادهای رزمی ارتفاع متوسط با استقامت طولانی (MALE) به‌طور فزاینده‌ای در حال رواج در نیروهای نظامی اروپا، آسیا، خاورمیانه و شمال آفریقاست. اولین به‌کاربرندگان این فناوری، ایالات متحده و بریتانیا (هر دو با استفاده از فناوری آمریکا) و همچنین اسرائیل و چین (هر کدام با فناوری خود) بین سال های ۲۰۰۱ و ۲۰۱۱ بودند.

دستیابی زودهنگام چین به این پهپادها متعاقبا منجر به صادرات سنگین پهپادهای MALE به کشورهایی در آسیا، خاورمیانه و آفریقا بین سال های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ شد؛ ازجمله به نیجریه، عربستان سعودی، مصر، الجزایر و پاکستان.

در همین دوره زمانی ایران (در سال ۲۰۱۴) و ترکیه (در سال ۲۰۱۶) توانایی های خود را توسعه دادند. تلاش تکنولوژیکی ترکیه منجر به صادرات بیشتر بین سال های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ و این بار با تمرکز بیشتر بر آفریقا شد.

فرانسه دومین کشوری بود که پهپادهای آمریکایی MALE را در سال ۲۰۱۹ دریافت کرد. به جز هند، سایر کشورها و مناطقی که در آینده مایل به خرید پهپادهای آمریکا هستند عبارتند از هلند و ایتالیا. تایوان هم پیش‌تر چنین قراردادی را امضا کرده است.

فهرست کشورهایی که پهپادهای رزمی در اختیار دارند

در ادامه فهرست کشورهایی که پهپادهای نظامی خود را راه اندازی کرده و یا از دیگر کشورها وارد کرده‌اند، به‌اضافه سال دستیابی به این پهپادها را مشاهده می‌کنید.

• ایالات متحده (۲۰۰۱)
• اسرائیل (۲۰۰۴)
• بریتانیا (۲۰۰۷)
• چین (۲۰۱۱)
• ایران (۲۰۱۴)
• امارات متحده عربی (۲۰۱۵)
• نیجریه (۲۰۱۵)
• عراق (۲۰۱۵)
• پاکستان (۲۰۱۵)
• عربستان سعودی (۲۰۱۶)
• مصر (۲۰۱۶)
• ترکیه (۲۰۱۶)
• اردن (۲۰۱۶)
• قزاقستان (۲۰۱۷)
• الجزیره (۲۰۱۸)
• فرانسه (۲۰۱۹)
• قطر (۲۰۲۰)
• صربستان (۲۰۲۰)
• آذربایجان (۲۰۲۰)
• روسیه (۲۰۲۰)
• مراکش (۲۰۲۰)
• ترکمنستان (۲۰۲۱)
• اندونزی (۲۰۲۱)
• قرقیزستان (۲۰۲۱)
• اوکراین (۲۰۲۱)
• اتیوپی (۲۰۲۱)
• بورکینافاسو (۲۰۲۲)
• جیبوتی (۲۰۲۲)
• مالی (۲۰۲۲)
• تونس (۲۰۲۲)
• نیجر (۲۰۲۲)
• لهستان (۲۰۲۲)
• سومالی (۲۰۲۲)
• توگو (۲۰۲۲)

در جدول بالا کشورهایی که با رنگ آبی نشان داده شده‌اند، پهپادهای رزمی خود را از چین تهیه کرده‌اند، خانه های بنفشِ جدول کشورهایی که این پهپادها را از ترکیه خریده‌اند نشان می‌دهد، نقاط سبز، پهپادهای ساخت ایالات متحده و خانه های به رنگ گلبهی، کشورهایی هستند که این پهپادها را خود ساخته و توسعه داده‌اند. در این میان آلمان تنها کشوری است که پهپادهای رزمی خود را از اسرائیل تهیه کرده است.