ماه مدت‌هاست که با عجایب خود بسیاری از مردم را شگفت‌زده کرده و حالا محققان با کمک ابزار خاصی به نام «تام دولی» دریافته‌اند که بخشی از گازهای نجیب این کره از گوشته زمین آمده است. این یافته حالا بخش مهمی از پازل درک ما درباره چگونگی شکل‌گیری ماه را کامل می‌کند.

محققان موسسه فدرال فناوری زوریخ سوئیس اولین مدرک روشن مبنی بر این که منشأ گاز‌های هلیوم و نئون ماه از گوشته زمین بوده را پیدا کردند. «پاتریزیا ویل»، کیهان‌شیمی‌دان دانشگاه واشنگتن که محقق ارشد این مطالعه بوده، می‌گوید کشف گازهای خورشیدی برای اولین بار در مواد بازالتی ماه اتفاق هیجان‌انگیزی است.

پاتریزیا ویل شش نمونه از شهاب‌سنگ‌های ماه را بررسی کرده و متوجه شده که آن‌ها از سنگ بازالت ساخته شده‌اند. این نوع سنگ در هنگام خروج مواد مذاب از بخش‌های داخلی ماه به وجود آمده و بعد خنک شده است. این سنگ‌ها پس از شکل‌گیری با لایه اضافه‌ای از بازالت پوشانده شدند تا از پرتوهای کیهانی در امان بمانند.

این فرآیند خنک شدن منجر به شکل‌گیری ذرات شیشه‌ای ماه و چند ماده معدنی دیگر در این مواد مذاب شده است. ویل و همکارانش دریافته‌اند که این ذرات شیشه‌ای همان اثر انگشت‌های شیمیایی گازهای هلیوم و نئون قمر زمین را دارند.

ماه تکه‌های زمین را به خودش پس داده است؟

باتوجه به این که ماه اتمسفر ندارد، سیارک‌ها در برخورد با این کره سطح آن را می‌شکنند. این شهاب‌سنگ‌ها که به زمین رسیده‌اند احتمالا در اثر برخورد پرانرژی یک سیارک از لایه‌های میانی مواد مذاب به زمین آمده است. بسیاری از این شهاب‌سنگ‌ها در صحرای شمال آفریقا یا جنوبگان پیدا شده‌اند.

محققان برای بررسی این شهاب‌سنگ‌ها از ابزاری به نام «تام دولی» استفاده کردند که قادر است ذرات شیشه‌ای زیر-میلی‌متری را اندازه‌گیری کند. آن‌ها سپس نتیجه گرفتند که طوفان‌های خورشیدی نمی‌تواند منشأ انتقال این مواد به ماه باشد. هلیوم و نئون در این سنگ‌ها بسیار زیادتر از انتظارات بوده است.

حالا این اکتشاف نظریه برجسته‌ای را تقویت می‌کند که می‌گوید ماه بر اثر یک برخورد بزرگ میان زمین و یک شیء سماوی دیگر به وجود آمده است.