ارتش آمریکا طی هفته اخیر از نیروگاه صفحات خورشیدی که روی دریاچه «بیگ مادی لیک» در فورت برگ ایالت کارولینای شمالی شناور است، پرده پرداشت. این پروژه نخستین مجموعه نیروگاه خورشیدی ساخته شده توسط وزارت دفاع است و بخشی از جریان رو به رشد جهت حمایت از فناوری Floatovoltaics یا صفحات خورشیدی شناور به شمار می‌رود.

بنابر اعلام ارتش، هدف این پروژه افزایش تولید انرژی پاک، کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای و همینطور تولید نیروی برق پشتیبان برای یکی از پادگان‌های آموزشی همان حوالی در صورت قطع شدن جریان برق است.

گفتنی است که این صفحات خورشیدی توان تولید حدود 1 مگاوات الکتریسیته را دارند که این مقدار جهت تامین انرژی 190 خانه کافی است.

این مجموعه همچنین در منطقه جنوب شرقی آمریکا بزرگ‌ترین تاسیسات صفحات خورشیدی شناور به شمار می‌رود و در کنار سایر مجموعه‌های Floatovoltaics کشور، تامین‌کننده حدود 2 درصد از انرژی سالیانه آمریکا است.

گفتنی است که صفحات خورشیدی شناور در مقایسه با نمونه‌های قابل نصب در خشکی کمی گران‌تر هستند اما از سوی دیگر مزیت خاصی دارند که نیروگاه‌های خورشیدی موجود در خشکی فاقد آن هستند.

برخلاف تصور عموم مردم، ساختار صفحات خورشیدی به گونه‌ای است که هرچه حرارت بالاتر برود تولید انرژی نیز برای آنها دشوارتر می‌شود، با این حال این ایراد مشخصا در صفحات خورشیدی شناور وجود ندارد چرا که قرارگیری آن‌ها روی سطح آب یک تاثیر خنک‌کنندگی طبیعی به همراه دارد.

بدین ترتیب می‌توان گفت این فناوری در مقایسه با نمونه‌های مورد استفاده در خشکی الکتریسیته بیشتری تولید می‌کنند و با عملکردی موثرتر می‌توانند به مرور زمان هزینه نصب و راه‌اندازی بیشتر خود را جبران کنند.

همچنین لازم به ذکر است که همزمان با رشد استفاده از صفحات خورشیدی در سراسر دنیا، این فناوری با کمبود زمین مواجه شده است. علت امر مذکور هم به این نکته بازمی‌گردد که نیروگاه‌های خورشیدی نسبت به نیروگاه‌های سوخت فسیلی تا 20 برابر به فضای فیزیکی بزرگ‌تری نیاز دارند.

با این تفاسیر صفحات خورشیدی شناور فاقد مشکلات ذکر شده هستند و هم اکنون نیز در آمریکا نصب آنها روی منابع آبی ساخته شده به دست انسان مانند کانال‌ها امر مرسومی محسوب می‌شود. همینطور لازم به ذکر است که پوشش تنها 10 درصد از منابع آبی مصنوعی جهان با این فناوری می‌تواند به اندازه تمامی نیروگاه‌های سوخت فسیلی انرژی تولید کند.

در پایان باید گفت که به نظر می‌رسد این پروژه بخشی اهداف دولت آمریکا جهت رسیدن به 100 درصد انرژی پاک تا سال 2035 و به صفر رساندن تولید گازهای گلخانه‌ای تا سال 2050 است.